Kokosnoot, Schilpad, Gele regenjas en Labolabo

Drink met je billen bloot (noujaaaa…),melk uit een kokosnoot.. je wordt vanzelf groot. Op eeeeen onbewoond eiland zijn alle dagen fijn. Op een onbewoond eiland daar zou ik willen zijn…

Wacht! Daar zou ik niet willen zijn, daar ben ik al geweest, en niet eentje, nee hoor.. Zo’n 10 eilandjes in de Zuid-Chinese zee heb ik vorige week mogen bewonderen. Voor de mensen met Facebook, mijn oprechte excuses. Ik wilde jullie niet jaloers maken, kan er ook niks aan doen dat het daar zo ontzettend mooi is.

Om dit verhaal toch een beetje structuur te geven. Woensdagnacht om 01.30 lokale tijd vertrok er een vliegtuig vanuit Taipei naar Manilla met ongeveer 30 exchange studenten van verschillende universiteiten uit Taipei. Een nachtje op het vliegveld in Manilla later mochten we ’s ochtends verder vliegen naar Puerto Princesca, de hoofstad van het eiland Palawan. Daar aangekomen stonden 2 busjes op ons te wachten die ons 5,5 uur later in El nido dropten. Eindelijk eindelijk eindelijk stonden we dan in het paradijs, de Filipijnen.
Onze spullen in de gezellige cottages gedropt en onszelf ondergedompeld in warm (warm!) zeewater. Een vroeg diner en wat biertjes later kon niemand geen boe of ba meer zeggen en was het snel bedtijd. Gelukkig maar want de volgende dag moesten we fit zijn. Er stond namelijk een island hopping dag op het programma. Met twee bootjes, veel studenten en een stel blije filippino’s die onze guides waren, vertrokken we en ontdekten wij die dag waarom El Nido bekend staat om zijn geweldige eilanden en stranden. Aan het eind van de dag zat ik met mijn billen in het zand, drinkend uit een kokosnoot, te kijken naar de zonsondergang en besefte ik me…. Dat het toch wel heeeeel jammer is dat ik geen pepernoten kan eten ;).

Jullie kunnen wel begrijpen dat ik ons koude kikkerland niet heb gemist tijdens die dagen, maar de persoon die wat pepernoten voor mij kan bewaren die ook nog lekker zijn op 24 januari… Wo ai ni!

Islandhopping tour hadden wij geregeld bij de eigenaar van het restaurant waar wij de eerste dag hadden gegeten. Deze meneer, die zich a la robot voortbewoog omdat zijn nek niet kon draaien, was een gezellige Deen die maar al te graag zijn verse vis onder onze neus hield zodat we daar wel moesten eten. ‘Yes ma’am, it is really labolabo, best fish, good price’, zei onze meneer met een geweldige Deens accent . Dat kon ik niet weerstaan! Na de islandhopping kwamen we daar dus ook weer terug, kregen we de heerlijkste rum met ice tea en een vis waar je u tegen zegt. ’s Avonds werd er een reggae bar ontdekt en stonden we met onze voetjes in de zee te dansen tot in de late uurtjes. Zo zagen de andere twee dagen er in principe ook uit. Tijdens het island hopping de meeste mooie plekken gezien, met twee schildpadden (Stoffel en Stiffel!) gesnorkeld, vissen gezien in alle kleuren van de regenboog en ohja, er zijn ook nog heel veel (veels te veel) bikinifoto’s gemaakt.

Maandagochtend was het alweer tijd om te gaan, dag dag paradijs. Back to reality! Taipei wist dat we kwamen, want het was nog een dagje mooi weer maar vanaf woensdag is het echt tijd om met een grote gele regenjas naar de uni te fietsen. Ook hier moeten we er aan geloven! Nog steeds is het gelukkig niet koud, verwarming hebben ze hier namelijk niet. Wees dus gerust, SOS Redbevrorenanouk hoeft nog niet.

Dit weekend is het tijd om weer echt te studeren, de regen houdt mij graag binnen dus geen probleem om de boeken in te kruipen. Het einde begint er aan te komen (nee, niet aan denken!) dus er komen wat eindpresentaties, papers en tentamens aan.

Tot slot wil ik nog even kwijt dat het is fijn dat ik nu mag typen, want mijn stem is op dit moment nogal ver te zoeken. Ik ben deze avond namelijk met 15 andere studenten naar de KTV (Karaoke) geweest. Backstreet boys, I will survive en Dust in the Wind... Ik heb ze allemaal luidkeels meegezongen. Toch mis je dan wel een beetje je klassiekers van eigen bodem. Fam, Anne en Marjo, zingen jullie dit weekend in Krakau een liedje voor mij? Verzoekje: Blöf, Liefs uit Londen…. Danku!

Wo xi huan he lan ren, zai jian!

xxx